Thursday, 6 February 2020

அப்பாடா


ம்மாவின் பழைய காதல்
பந்தல் வரை வந்து நிற்க
வாசலில் இருந்த மகள்
தயங்கித் தயங்கி ‘நல்வரவு’ என்றாள்.
படியேறி அது இவளைக் கடந்தபோது
ஆசுவாசத்திலொரு வார்த்தை சொன்னாள்.
போன உயிர் திரும்பி வந்தது.
உயிரின் முகத்தில் தளும்புமிரு குளங்களிருந்தன.
குட்டிப்பையன் பன்னீர் செம்பால் மழை செய்தான்.



No comments:

அவள் கடுங்கோபத்தோடு கேட்டாள்.

  ஏன் இப்படி இருக்கிறாய்?  எப்போது பார்த்தாலும்  முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு  குனிந்து மண்ணையே பார்த்துக் கொண்டு அல்லது  மரக்கிளையைப் பார்...