Friday, 28 May 2021

பதினோரு மணிக்காட்சி

 




வெட்ட வெளியில் 

ஒரு  ஈ இல்லை

காக்கையும் இல்லை

மொட்டை வானம்

பளபளத்துக்  கிடக்கிறது.

வண்டிப் புழங்காமல்

கிடந்த நெடுங்காலம் 

மல்லாந்த தண்டவாளம் 

ஒருக்களித்துப் படுக்கிறது.

வெட்கம் பார்க்காமல்

அவளுங்கூட புரண்டுவிட்டால்

வெய்யில் புதர் நடுவில்

அகண்டபெரும் வெண்திரையில்

ஆயிரங்கால் பூச்சிகளின் 

ஆலிங்கனம் துவங்கிவிடும்.


No comments:

அவள் கடுங்கோபத்தோடு கேட்டாள்.

  ஏன் இப்படி இருக்கிறாய்?  எப்போது பார்த்தாலும்  முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு  குனிந்து மண்ணையே பார்த்துக் கொண்டு அல்லது  மரக்கிளையைப் பார்...