Thursday, 20 February 2020

தூத்தல்




ஆனைமுதுகிருந்து
தன்படையைத் தூற்றும்
தலைவனென
அந்த லாரி ஓட்டுனர்
திரும்பாமலே
எச்சிலை உமிழ்ந்தார்.

உச்சாணியிலிருந்து 
அதுவொரு தூறலாக
எங்கள் மேல் விழுந்தது.

நாங்கள்
அவரை வாழ்த்தினோம்.

விட்டொதுங்குகிற
நகரத்தை…… 
விடாது தடுக்கிற
சமிக்ஞைத் தண்டுகளை…..
டயரில் விழுகிற
பொடிவண்டிகளை……
மழுங்கி விட்ட
சனங்களை……
தொப்பிக்குள் பதுக்குகிற
காவலரை…..
 
எதைக் குறித்தோ
அவர் சினந்திருக்கிறார்.









No comments:

அவள் கடுங்கோபத்தோடு கேட்டாள்.

  ஏன் இப்படி இருக்கிறாய்?  எப்போது பார்த்தாலும்  முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு  குனிந்து மண்ணையே பார்த்துக் கொண்டு அல்லது  மரக்கிளையைப் பார்...