Thursday, 19 March 2020

வண்டிப்புகை

ஓய்வாய் மேசையில்
படுத்துக் கிடக்கும் பேனா
இடுங்கியிடுங்கி விரியும்
குட்டிக்கண்களுக்கு
காலத்திலுறைந்த
ரயில்வண்டியாய் தெரிகிறது.
இருதயத்துக்கு
அருகாமையிலிருக்கிறது
சட்டைப்பை.
விடாமல் அதைப்பற்றிக் கொள்கிறது
காற்றிலுறைந்த 
வண்டிப்புகை.

No comments:

அவள் கடுங்கோபத்தோடு கேட்டாள்.

  ஏன் இப்படி இருக்கிறாய்?  எப்போது பார்த்தாலும்  முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு  குனிந்து மண்ணையே பார்த்துக் கொண்டு அல்லது  மரக்கிளையைப் பார்...