Thursday, 14 November 2024

அவள் கடுங்கோபத்தோடு கேட்டாள்.

 

ஏன் இப்படி இருக்கிறாய்? 

எப்போது பார்த்தாலும் 

முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு 

குனிந்து மண்ணையே பார்த்துக் கொண்டு

அல்லது 

மரக்கிளையைப் பார்க்கிறாய் 

மொட்டைப்பாறை கிடைத்தால் சொல்லவே வேண்டாம் 

அதை முறைத்துப் பார்க்கிறாய் 

எருமையே 

உன் மீது வெயில் காய்வதும்

பாம்பு ஊர்ந்து போவதும்

நான் கேள்விகள் கேட்பதும் 

உனக்குத் தெரிகிறதா?

அதிசயம்! 

அவன் நிமிர்ந்து பேசினான்.

இதைத்தான் 

நானும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன். 

இந்த 

மண்ணிடமும் மரத்திடமும் 

மொட்டைப் பாறையிடமும்

இதைத்தான் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன். 

நடப்பவை எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டுதான் இருக்கிறீர்களா?

இங்கு எத்தனை பேர் வந்திருப்பார்கள் 

எத்தனை பேர் மடிந்திருப்பார்கள் 

இடையில் 

எவ்வளவு நடவுகள் விளைந்திருக்கும்

எவ்வளவு கொண்டாட்டங்கள் 

எத்தனை கொடுமைகள் நடந்திருக்கும் 

அவ்வளவையும் பார்த்துக்கொண்டு தான் இருக்கிறீர்களா?

அல்லது 

ஊமை போல் இருந்து கொண்டே 

சொல்ல வேண்டிய இடத்தில் சொல்லி 

நகர்த்த வேண்டியதை

நகர்த்திக் கொண்டுதான் இருக்கிறீர்களா?

பதில் சொல்லுங்கள் எருமைகளே...

Wednesday, 6 November 2024

கண்ணே என் கீரைத்தண்டே

 கொஞ்ச நாட்களுக்கு முன்னால் நான் சென்னையிலிருந்து கோவைக்கு ரயிலில் திரும்பிக் கொண்டிருந்தேன். இரவு 11 மணி இருக்கலாம். நண்பர் செல்வேந்திரன் அலைபேசியில் கூப்பிட்டார். பெருமதிப்பிற்குரிய கலைஞானி கமல்ஹாசன் அவர்கள் 'மத்தகம்' இணையத் தொடரில் இடம்பெற்ற 'கண்ணே என் கீரைத்தண்டே' தாலாட்டுப்பாடலை கேட்டதாகவும். 'பாடல்வரிகளை கவனித்தீர்களா?' என்று செல்வேந்திரனுக்கு அனுப்பிக் கேட்டதாகவும், 'இஞ்சி இடுப்பழகி'யைச் சொல்லி நாட்டார் பாடல்கள் குறித்துப் பேசியதாகவும், அதற்கு செல்வேந்திரன், 'அவர் கோவையைச் சேர்ந்த நண்பர்தான், RKFI - 54 வது தயாரிப்புக்காக நமது அலுவலகத்தில் இருந்த குழுவில் அவரும் இருந்தார், உங்களையும்கூட சந்தித்துப் பேசினார்கள்' என்று நினைவுறுத்திச் சொல்ல அதற்கு அவர் 'இப்படித்தான் ப.சிங்காரம் சந்திப்பு நடந்தது' என்று சொல்லி, நேரில் சந்திக்க விரும்புவதாகவும் சொன்னதாகச் சொன்னார். சென்னை வந்த பிறகு சொல்லுங்கள் என்றார். இளவரசு அண்ணன் வீட்டுத் திருமணத்திற்கு மீண்டும் சென்னை போனபோது சொன்னேன். அவர் நேர நெருக்கடியில் இருந்ததை செல்வா சொன்னார். அதன்பிறகு தொந்தரவு செய்வதில் எனக்கும் உடன்பாடு இல்லை. அது உறுதியாக நடக்கும் என்று ஆழ்மனதில் ஏதோ ஒரு நம்பிக்கை. நண்பருக்கு நினைவுறுத்துவதை விட்டுவிட்டேன். ஏனெனில், முதன்முதலாக திரைத்துறையில் எழுதியதற்கான காசோலையை கலைஞானியாரின் அலுவலகத்தில் இருந்து மரியாதைக்குரிய சகோதரர் திரு.மகேந்திரன் அவர்களின் கரங்களில் இருந்துதான் பெற்றுக் கொண்டேன். கடந்த 2022 வருடம், இதே நவம்பர் மாதம் பதினைந்தாம் தேதி என் வாழ்வில் மிக முக்கியமான நாள். ராஜ்கமல் ஃபிலிம்ஸ் இன்டர்நேஷனல் தயாரித்து வழங்கும் திரைக்கதையின் கருத்துருவாக்கம் குறித்த தகவல் பரிமாற்றம். கலைஞானி கமல்ஹாசன் அவர்களை நேரில் சந்தித்து, இயக்குனர் பிரசாத், எழுத்தாளர் ஜேபி சாணக்யா, லாவண்யா ஆகியோர் பேசினோம். அன்புக்குரிய நண்பர் டிஸ்னி அவர

20 நிமிடங்கள் வரை இருக்கலாம் என்று குறிப்பிட்ட அந்த சந்திப்பு எதிர்பாராத சுமார் 75 நிமிடங்கள் வரை நீடித்தது. உற்சாகமான பேச்சு. ஏராளமான தகவல்கள். எத்தனை திறப்புகள்! கலைஞர்களின் தலைவன்! என் புதிய மகிழ்ச்சியும் அதுதான். இத்தனைக்கும் என் பாடல் திரைப்படப்பாடல் கூட அல்ல.. இணையத் தொடரில் இடம்பெற்ற ஒரு நிமிடப் பாடல். இசைக்கோர்ப்பு இல்லாத கச்சாவான அந்த வரிகள் இந்தியக் கலையுலகின் உச்சக்கலைஞரின் கவனத்தைப் பெற்றது என்கிற தகவல் மட்டுமே போதாதா எனக்கு? இந்த மனிதர் எப்படி அவருடைய உலகத்தை கண்காணித்துக் கொண்டிருக்கிறார் என்பதை நினைத்தால் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. கோவை சிறைச்சாலைக்குள் இசை நிகழ்ச்சிகள் நடத்தியிருக்கிறேன். சின்னச்சின்ன வழக்குகளில் உள்ளே வரும் பிக்பாக்கெட் ஆட்கள் பெரிய ரவுடிகளை கடக்கும் போது உடலை ரொம்பவும் கூழைக் கும்பிடு போட்டு குறுக்காமல் அதேசமயம் புறங்கையைத் திருப்பி உள்ளங்கையைக் காட்டி

வெகுமரியாதையாக ஒரு வணக்கம் வைப்பார்கள். எங்கள் சண்டப்பிரசண்டனுக்கு நான் பிறந்தநாள் வாழ்த்துகளை அப்படியே சொல்ல விரும்புகிறேன்.


'ராஜூ.....செரீங்....ராஜூ!'



Saturday, 5 October 2024

எவ்வளவோ பெரிய


அண்டத்தின்
எண்ணி முடியாத 
பால் வீதிகளில்
எத்தனையோ 
விண்மீன் குடும்பங்கள்
நீரும் காற்றும்
துணைக்கொரு 
நிலவுமுள்ள கோளில் 
மிதந்து அலைகிறது சிறு துரும்பு
துரும்புக்கு
துணையொரு வெள்ளி
தலையெடுக்கும் குஞ்சுகளோடு
கிரணப் பொன் வளியில் 
மிதக்கும் மீன் குடும்பம்
சுற்றித்திரியும் பால்வீதி
எல்லாம் அது போலவே
ஆனாலும் 
அண்டத்தின் கோள்களில் 
இல்லாத ஒன்று 
துரும்பின் வசமுண்டு
அது தலையில் சுமந்து அலையும்
பேரண்டத்தின் பாரமுள்ள
அதன் துயரம் 

#ஜான்சுந்தர்





Saturday, 14 September 2024

ரமணர்


என் அறையில் 

நான் மட்டும் வசித்து வந்தேன்

நான் என்னோடு  

என்னைக் குறித்துப் பேசி வந்தேன்

ரமணரின் படம் ஒன்று

எனக்குப் பரிசாகக் கிடைத்தது 

என் அறையில்

நானும் ரமணரும் வாழ்ந்து வந்தோம்

நான் ரமணருடன்

என்னைக் குறித்துப் பேசி வந்தேன்

சில நாட்களுக்குப்பிறகு

என் அறையிலிருந்து 

நான் வெளியேற வேண்டும் 

என்று ரமணர் விரும்பினார்

அது என் அறை என்பதால் 

நான் வெளியேற மறுத்தேன்

எனவே 

ரமணர் வெளியேறினார்

என் அறையில் 

ரமணரின் படங்களுடன் 

நான் மட்டும் வாழ்ந்து வருகிறேன்.

#ஜான்சுந்தர்

Wednesday, 4 September 2024

விடுதிமனிதன்

விடுதியிலிருந்து 

விடுதிக்கு மாறி

விடுதிகளிலேயே 

வாழ்ந்து வந்த

விடுதி மனிதனின் பயணம்

உள்ளூர் விடுதியில் 

துவங்கும் 

வழியூர் விடுதியில் 

தூங்கும் 

விடுதிக்கும் விடுதிக்கும் 

இடையில் கிடந்துருளும் 

அவனது நாட்கள் 

இப்படியே

சன்னலில் இருண்டு 

கதவுகளில் விடிய

விடுதி மனிதன் 

விடுதிகள் அலுத்துப்போய்

வீடு தேடிப்போனான்.

வீட்டை வைத்திருந்தோர்

சேர்ந்து வசிக்க 

பெண் வேண்டும் என்றார்கள்.

பெண்ணை வளர்த்து வந்தோர் 

சேர்ந்து வசிக்க 

வீடு வேண்டும் என்றார்கள்.

விடுதியறைகளே 

வாழ்வதற்கும் 

தேவைப்பட்டால் 

சாவதற்கும் கூட

அனுமதிக்கின்றன 

என்கிறான் விடுதி மனிதன்.

மேலுமவன் 

விடுதியில் பிறந்தவன் 

விடுதியில் தானே 

இறக்க வேண்டும் 

என்று வினவுகிறான்

புகைப்படங்களில் 

விடுதிப் பணியாளர்கள் 

அவனது உறவின் முறையினராக

முறுவலிக்கின்றனர்.


#ஜான்சுந்தர்

Tuesday, 3 September 2024

மகள்

தன்னைத்தானே

தட்டிக் கொண்டு உறங்கும் 

சிறுமியைப் பார்த்து 

உச்சு கொட்டுகிறார்கள்.

தலையில் இடி விழுந்த மறுநாளே 

மயிரையள்ளிக் கொண்டையிட்டு

செங்கல் சுமக்கப் போனவளுக்கு 

இது வியப்பில்லை

பெற்றதும் உடன்பிறந்த 

மற்றதும் உதவுமென்று

தலையைச் சொறிந்து நிற்காமல் 

தன்னைத்தானே 

சவுக்கால் விளாசிக் கொண்டு

தட்டாமாலை சுற்றுகிற 

மண்ணுருண்டையின் மகளல்லவா


#ஜான்சுந்தர்

Thursday, 29 August 2024

மடி

 

பொய்யாக தலையை வைத்துப் படுக்கிறாள்

குழந்தையின் மடியில் 

மெய்யாகவே அவளைத் தாலாட்டுகிறது குழந்தை

சின்னஞ்சிறு மடியில் 

அன்னையின் தலை நிரம்பி

தரையில் வழிகிறது கூந்தல்

அதை வாரி வாரி 

மடியிலிட்டுக்கொள்கிறது குழந்தை 

பொறுத்துப் பொறுத்துப் பார்த்துவிட்டு

இடப்புறம் கிடந்த மீதவுடலும்

மயிரெனச் சுருண்டு மடியேறுகிறது.


#ஜான்சுந்தர்

அவள் கடுங்கோபத்தோடு கேட்டாள்.

  ஏன் இப்படி இருக்கிறாய்?  எப்போது பார்த்தாலும்  முகத்தை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு  குனிந்து மண்ணையே பார்த்துக் கொண்டு அல்லது  மரக்கிளையைப் பார்...